Achter mijn oude huis was er een klein stukje bos, een plek waar ik ontzettend veel tijd heb doorgebracht. Samen met mijn beste vrienden van de basisschool bouwden we hutten en speelden we eindeloos in dat stukje bos. Vooral in het weekend en op mijn vrije woensdagmiddag was het bijna waarschijnlijk om urenlang buiten te zijn, te rennen, klimmen en onze eigen avonturen te beleven. Die tijd in het bos was voor mij heel waardevol; het was een plek waar ik me vrij voelde en waar ik veel plezier had samen met mijn vrienden.

Vanaf mijn zesde tot mijn tiende jaar ging ik naar de gym. Dit was gym voor jonge kinderen waarin we allerlei bewegingsvormen en spelletjes deden. Klimmen, springen, balanceren – alles kwam voorbij. Het was niet alleen leuk, maar ook leerzaam. Vooral samen met mijn goede vriend Sem beleefde ik altijd veel plezier tijdens die lessen. Door de gym werd bewegen iets waar ik echt van ging houden en dat heeft me sterker gemaakt voor de sport die daarna ging komen.

Toen ik tien was, begon ik met schermen. Ik vond het meteen een fascinerende sport omdat het niet alleen om kracht en snelheid gaat, maar ook om strategie en scherpte. Schermen is voor mij veel meer dan een hobby geworden; het heeft mij discipline en doorzettingsvermogen geleerd. Tot op de dag van vandaag train ik nog regelmatig, en het heeft een groot onderdeel van mijn leven.

Op mijn veertiende wist ik zeker dat ik later iets wilde doen bij de politie of defensie. Ik wilde mezelf goed voorbereiden, en daarom ben ik begonnen met hardlopen. Het hardlopen maakt mij fitter en weerbaarder. Vaak koos ik voor een route langs datzelfde strookje bos uit mijn jeugd, omdat die plek zoveel positieve herinneringen voor mij heeft. Het gaf mij een gevoel van rust en energie tijdens het hardlopen. Omdat ik sinds kort verhuist ben, heb ik een nieuwe hardlooproute gemaakt, maar ik ga nog heel af en toe terug om die oude route te lopen. Het voelt als een stukje van mijn verleden dat ik levend houd, een herinnering aan waar mijn beweeggeschiedenis begon en wat mij gevormd heeft tot wie ik nu ben.